მამაკაცები, რომლებსაც სახელი იგორი აქვთ, წელიწადში ორჯერ აღნიშნავენ სახელების დღეს. ამავე დროს, მართლმადიდებელი წმიდანი, ამ კაცთა ზეციური მფარველი, ერთი ადამიანია, წმინდანთა წინაშე განდიდებული.
ყველა მართლმადიდებელი იგორის მფარველი არის ჩერნიგოვის დიდი თავადი იგორ ოლეგოვიჩი. ამ წმინდანის ხსოვნის დღეები (შესაბამისად, იგორისთვის) და 2 ოქტომბერი და 18 ივნისი.
წმიდა პრინცი იგორ ჩერნიგოველი რუსეთისთვის რთულ პერიოდში - XII საუკუნეში ცხოვრობდა. ეს იყო ის პერიოდი, როდესაც სახარების სიტყვების თანახმად, ძმა აჯანყდა ძმის წინააღმდეგ და შვილებმა მოკლეს მშობლები. ჩვენი სახელმწიფო განიცდიდა სამთავროების დაქუცმაცების, შიდა დაპირისპირებისა და პოლიტიკური აბსურდების პერიოდს.
მომავალმა უფლისწულმა მიიღო წმინდა ნათლობა გიორგი სახელით. მომწიფდა და გახდა თავადი, მმართველი შინაგანი უთანხმოების სულისკვეთებით იყო გამსჭვალული, მონაწილეობდა სისხლისღვრაში და საბოლოოდ გახდა კიევის პრინცი. ამასთან, კიეველებმა აურზაური აიღეს, რის გამოც პერეიასლავის მმართველი იჟიასლავი იგორის წინააღმდეგ აღძრა. კიევის პრინცი დააპატიმრეს.
ტყვეობაში ყოფნისას პრინც იგორს ახსოვდა ქრისტიანული ბედი. ვიფიქრე ჩემს ცხოვრებაში და გულწრფელად მივუტანე მონანიებას ღმერთს. ამ სულიერმა განმანათლებლობამ განსაზღვრა მთავრის სურვილი, გაეთავისუფლებინა სამყარო მისი გათავისუფლების შემდეგ და მონასტერი მიეღო მამაკაცის კიევის თეოდოროვის მონასტერში. ამ მონასტერში უფლისწულმა აღუთქვა მონასტრული აღთქმა და ბერი გახდა გაბრიელის სახელით.
მონასტერში უფლისწული მარხვისა და ლოცვის საქმეებში ასკეტირებული იყო, შრომობდა და ასრულებდა მორჩილებას, თვინიერებისა და თავმდაბლობის დიდ სათნოებებში იზრდებოდა.
მალე მთავრებს შორის კვლავ დაიწყო სამოქალაქო დაპირისპირება. დაინახეს სისხლისღვრა, კიეველებმა მოულოდნელად გაიხსენეს ოლეგოვიჩების ოჯახისადმი მტრობა და გადაწყვიტეს პრინცი იგორის მოკვლა. ხალხი შეიჭრა მონასტრის ტაძარში და ნახა უფლისწული, რომელიც ლოცულობდა. ღვთიურმა მსახურებამ აღშფოთებული ხალხი არ შეაჩერა - თავადი ტაძრიდან გაიყვანეს, შემდეგ კი სასტიკად მოკლეს. ეს მოვლენა მოხდა 1147 წელს.
თავადის მოკლული ცხედარი სამარხში გადაასვენეს. ღამით ეკლესიაში მოხდა სასწაული: თავადის საფლავზე თავად ნათურები აანთეს. მონანიებული მართალი ადამიანის დაკრძალვის დროს ტაძრის თავზე სინათლის სვეტი ჩანდა. საოცარ ფენომენს თან ახლდა ჭექა-ქუხილი და მიწისძვრები. ეს ნიშნები გახდა დალოცვილი მთავრის სიმართლისა და სიწმინდის მტკიცებულება.
1150 წელს მართალთა სიწმინდეები საზეიმოდ გადაასვენეს მის მშობლიურ ჩერნიგოვში. ამ ღონისძიების საპატივცემულოდ დაარსდა 18 ივნისს დალოცვილი მთავრის ხსოვნის დღესასწაული.
