ადრეული ქრისტიანობის ხანიდან სერბებმა დაიწყეს წმინდა დიდმოწამე ვიტუსის, ვიდოვდანის დღის აღნიშვნა. გრიგორიანული კალენდრის მიხედვით, ეს ხდება 28 ივნისს. სწორედ ამ დღეს მოხდა მრავალი გადამწყვეტი და ტრაგიკული მოვლენა სერბეთის ისტორიაში.
პირველი მათგანი მოხდა 1389 წლის 28 ივნისს, როდესაც თავადი ლაზარის ჯარები იბრძოდნენ თურქ სულთან მურადის არმიასთან. კოსოვოს მინდორზე სერბები დამარცხდნენ, რის შედეგადაც ისინი ყველანი დაიღუპნენ, მაგრამ თურქეთის არმიამ დიდი ხნის განმავლობაში ვერ შეძლო შემდგომი წინსვლა ევროპაში. სერბებს მიაჩნიათ, რომ ეს ბრძოლა მათ დამოუკიდებლობას მხოლოდ ხუთი ათასი წლის განმავლობაში დაუჯდა. სერბეთმა ჯერ მიიღო თურქეთის ვასალის სტატუსი, შემდეგ კი, 1459 წელს, გახდა ოსმალეთის იმპერიის ნაწილი.
მას შემდეგ, რაც სერბი ნაციონალისტი გავრილო პრინციპი ავსტრიის ტახტის მემკვიდრე - ერცჰერცოგ ფრანც ფერდინანდი და მისი ცოლი სოფო მოკლა, მეორე მსოფლიო ომი დაიწყო. ეს მოხდა 1914 წლის 28 ივნისს. არქიეპისკოპოსი სარაევოში ჩავიდა კოსოვოს ბრძოლისადმი მიძღვნილი სამხედრო სწავლებისთვის.
1921 წელს ამ დღეს სერბთა, სლოვენიელ და ხორვატთა სამეფომ მიიღო კონსტიტუცია, რომლის არაოფიციალური სახელია ვიდოვდანის ქარტია. ამ კონსტიტუციამ მნიშვნელოვნად შეზღუდა მონარქიული ძალა.
1991 წლის 28 ივნისს, იუგოსლავიის სახალხო არმიასა და სლოვენიის თავდაცვის ნაწილებს შორის შეტაკებებიდან, რომლებმაც დამოუკიდებლობა გამოაცხადეს იუგოსლავიაში, დაიწყო სამოქალაქო ომი, რომელმაც ათასობით ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა და ეს ქვეყანა გაანადგურა მსოფლიოს რუქიდან..
დაბოლოს, სწორედ 28 ივნისს გაიგზავნა სერბეთის ყოფილი პრეზიდენტი სლობოდან მილოშევიჩი ჰააგის ტრიბუნალის მოწყალებაზე, სადაც სასამართლო პროცესის დროს იგი გარდაიცვალა ციხის საკანში მიოკარდიუმის ინფარქტისგან.
სერბეთის ისტორიაში ასეთი დღეა. ამის მიუხედავად, დღეს იგი აღინიშნება, როგორც კოსოვოში ბრძოლის გმირების ეროვნული მეხსიერების პატივისცემა. მათ ახსოვთ, თუ როგორ წავიდა სერბი გმირი მილოშ ობლიჩი სიკვდილის შემდეგ. მან თავი დეცრად მიიჩნია და ხანჯლით მოკლა თურქი სულთანი მურადი.
ლეგენდის თანახმად, თურქებმა თავადი ლაზარეს თავი მოაჭრეს, თან წაიყვანეს და დღემდე არ აძლევენ სერბებს, რომლებიც მთავრის სიწმინდეებს ინახავს რავანიცას მონასტერში. რადგან ლაზარეს თავი თავის სიწმინდეებს შეუერთდება, სერბეთი დაიბრუნებს თავის ძველ ძალას. ისინი ამბობენ, რომ ვიდოდანის წინა დღეს, მდინარეები ბრძოლის ველთან წითლდებიან ღამღამობით. ამ დღეს დაღუპული გმირების ხსოვნას გუგუები არ გუგუნებენ და ქვეყანაში არავინ მხიარულობს.
