თევზმა ძალიან კარგად იცის ამინდის მომავალი ცვლილება. ამიტომ, მეთევზეებს, ასეა თუ ისე, მოუწევთ ადაპტაცია ამ ცვლილებებზე.
ერთმნიშვნელოვნად უპასუხეთ კითხვას: "რა სახის ამინდს უკბენს ყველაზე უკეთ თევზი?" - შეუძლებელია. თევზის უმეტესობისთვის ძალიან ცხელი ან ძალიან ცივი ამინდი შეიძლება დამთრგუნველი იყოს.
ჭექა-ქუხილის წინ თევზის ზოგიერთი სახეობის კბენა შესამჩნევად უარესდება, მაგრამ კალმახის კბენა ძალიან კარგად უმჯობესდება.
როცა უფრო ცივდება, კობრი უკეთესად იკიდებს ფეხს, მაგრამ ქათამი, ქორჭილა ან ქერქი თითქმის არ რეაგირებს ამინდის ცვლილებებზე უარყოფითი მიმართულებით.
ზოგადად მიღებული წესი შემდეგნაირად შეიძლება ჩაითვალოს: ცხელ, სრულიად წყნარ ამინდში, წყლის სრული გლუვი ზედაპირით, თევზაობა ნაკლებად წარმატებული იქნება, ვიდრე მცირე წვიმის, მოღრუბლული ამინდის და პატარა ტალღების ტბორში.
ქარი აჯერებს წყალს ჟანგბადით და თევზებს ჟანგბადის გარეშე ცხოვრება არ შეუძლიათ. მაგრამ აღმოსავლეთის ან ჩრდილოეთის ქარის დროს, საკმაოდ რთულია იმედი გქონდეს წარმატებულ თევზაობაზე. მას შემდეგ, რაც რუსულ განედებში, ჩრდილოეთის ქარს სიცივე მოაქვს, ხოლო აღმოსავლეთი, პირიქით, თევზების დამთრგუნველია.
მაგრამ ჟანგბადი წყალსაცავში შედის არა მხოლოდ ატმოსფეროდან. აქ მცენარეულობასაც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს. სიბნელეში წყლის მცენარეები შთანთქავენ ჟანგბადს და, პირიქით, შუქზე აწარმოებენ მას. ამიტომ, დილაადრიან საათებში, თუ წყალსაცავში ბევრი წყალმცენარეა და ისინი ღამით ჟანგბადს ითვისებენ, თევზები ტოვებენ ასეთ ადგილს. მხოლოდ ჯვაროსნები რჩებიან, რომლებიც ნაკლებად ახირებენ ჟანგბადს.
მრავალი თვალსაზრისით, ეს ყველაფერი დამოკიდებულია წყალსატევზე, რომელშიც ხდება თევზაობა. თითოეულ მეთევზეს აქვს საკუთარი ნიშნები, რომლებიც დაკავშირებულია გარემოს მდგომარეობასთან. ყველა ნიშნის ჩამოთვლა ძალიან გრძელია. დროთა განმავლობაში, ყველა დამწყები ხდება გამოცდილი მეთევზე, რომელსაც დაკვირვების დახმარებით ადვილად შეუძლია გამოიცნოს თევზის ქცევა მოცემულ ამინდში.
